Rojava devrimi 10. yıl dönümünde de faşist sömürgeci devlet Kürt özgürlük mücadelesine ve kazanımlarına dönük saldırılarını yoğunlaştırarak sürdürdüğü süreç tüm yoğunluğuyla devam ediyor. Yaşadığı derin kriz ve yönetemez durum karşısında her zaman olduğu gibi savaş, ırkçılık, halklar arası düşmanlığı körükleyerek kitleleri manipüle etmekte. “Tek vatan, tek bayrak, tek millet” tezleriyle kodlanan faşist devleti, buna uygun olarak Kürt ulusal mücadelesini ezmek amaçlı politikalarının sonucu olarak Başur Kürdistan’ında bulunan Zap, Avaşin, Haftanin ve Metina’dan, Şengal’den Rojava’ya uzanan genişçe bir coğrafyada aralıksız sürdürüyor. Başu Kürdistan topraklarını bombalıyor, kimyasal silah kullanıyor, işgal ediyor, üsler kuruyor. Şengal, Rojava topraklarını kesintisiz bir biçimde karadan ve havadan bombalıyor.

Halklarımızın gündemi; yokluk yoksulluk ve baştan sona her şeye zam gelmesi. Doğal gaza, petrol ürünlerine, elektriğe yapılan zamlar ardından hemen zincirleme bir zam furyasını başlatıyor. Evlere gönderilen faturalar halkın ödeme gücünün çok ötesinde. Yüksek enflasyon, ücretleri ve maaşları kemiriyor. Açıklanan asgari ücretin, daha çalışanların cebine girmeden enflasyon ve zamlar karşısında yok olması. Yaşanan ekonomik siyasi krizin gölgesinde ezilen, sömürülen emekçilerin yaşamını sürdüremez hale gelmesidir. Geçinemediği için, evine ekmek götüremediğin de intihar edenler, işsizlikle boğuşanlar… Bunun içindir ki ülkenin dört bir yanında hakları için direnişe geçen işçilerin mücadelelerini, yüksek fatura bedellerine ve fahiş zamlara karşı sokağa çıkan halkın isyanını, her gecen gün yayılmakta ve işçilerin direnişi ile grevler zafer kazanmakta.

Hiçbir mücadele bedel ödenmeden ne gelişebilir, nede ilerler. Mücadele her daima karşılaştığı engelleri ya yıkarak yeni yollar bulur kendine, ya da engellerin yarattığı zorlukla nedeniyle geçici duraklamalara yaşar. Türkiye devrimci mücadele tarihimizde önemli bir bedel ve azımsanmayacak büyüklükte kayıplara yol açan 12 Temmuz katliamı, aynı zamanda Türkiye devrimci hareketin önemli bir birikiminin kaybına yol açmış ve mücadelede büyük bir duraklama ve gerilemeye sebep olmuştur…

1991 12 Temmuz’u... ABD Başkanı Bush'un ülkemize gelişinin arifesinde Türkiye oligarşisi efendilerini gelişi ve ona sorunsuz bir ortam sunam çabasına girdi.

Pir Sultan Abdal anma etkinliğine katılmak üzere Sivas’a gelen aydın ve sanatçıların Madımak Oteli’nde yakılarak, katledilmesinin üzerinden 29 yıl geçti. Ülkenin bir cok kentinde anma etkinlikleri gerçekleştirildi.

Sivas Katliamı'nda hayatını kaybedenler, katliamoın 29'uncu yıldönümünde Madımak'ta anıldı

Sivas Katliamı’nın 29’uncu yıldönümünde, Madımak Oteli’nde öldürülen 33 aydın, Sivas’ta yapılan etkinlik ile anıldı.

Pir Sultan Abdal Kültür Derneği Sivas Şubesi ve Hacı Bektaş Veli Anadolu Kültür Vakfı Şubesi önünde toplanan kitle, Madımak Oteli önüne yürüdü. Kortejin ön saflarında, ölenlerin fotoğrafları aileleri tarafından taşındı. Yurttaşlar Madımak Otel’i önünde katledilenleri anarak, Madımak Oteli’nin “Utanç müzesi” olması için çağrıda bulundu.

Pirha’nın haberine göre Sivas’a giriş ve çıkışlar dün geceden itibaren polis tarafından tutuldu. Şehre girişlerde kimlik kontrolü (GBT) yapılırken, anmanın yapılacağı bölgeye çok sayıda polis yerleştirildi. Madımak Oteli’nin önü ise bariyerlerle çevrildi.

Madımak insanlık tarihinde kara bir leke. 29 yıl önce halk önderi Pir Sultan Abdal Şenlikleri kapsamında Sivas’a giden aydın, sanatçı ve Alevi canlarımızdan, 33 can devletin organizasyonu ve onun kolluk kuvvetlerinin koruması altında yakılarak katledildiler. Bu karanlık zihniyetin dinci, gerici, faşist güçlerce yapılmış olması bugüne kadar faşist katliamcı devletin yeni bir katliamda maşa kullanmasıydı.

Artık tüm pislikleri ortalığa saçılan faşist çete devletin yaşadığı yönetememe krizi karşısında yeni katliamlar peşinde. Sivas’ta 2 Temmuz 1993 tarihinde katledilen 33 aydın, yazar ve sanatçının katliamında aktif rol alanlar ise bugün faşist devleti yönetiyor.