“Yoldaşlarım var dünyanın dört bir yanında
Elini omuzlarımda, yorgunluğunu dizlerimde duyduğum
Çarpışmasam da dağlarda birlikte
Matarasına su doldurduğum…
Yüreğim yanı başında yüreklerinin
Ta buradan duyuyorum
Düşmana duydukları kini
Ve kurtarılmış bir hayata özlemlerini
Yoldaşlarım, dört bir yanında dünyanın
Filistin’de, Kürdistan’da, Meksika’da
Onlarla birlikte çekiyorum tetiği
Ve onlarla birlikte ölüyorum…”
Nice zorluklara göğüs gerdik bu kavgada. Yendik-yenildik; umutla, inançla, dirençle bekledik bu toprakları. İnsanın insanca yaşamasını olanaklı kılacak sosyalizm için verilen bu kavgada, ezilenlerin sesi soluğu olan devrimciler bu uğurda çok ağır bedeller ödediler, hala ödüyoruz ve bunun bir sıra neferi olan devrim emekçisi, mücadele arkadaşımız Mehmet Akyol oligarşinin her türlü baskısına, saldırılarına rağmen, bir an olsun duraksamadan, geri adım atmadan yoluna devam etti. Bu mücadelede karşılıksız, çıkarsız, hesapsız bir emekten bahsedilecekse o bunun en iyi örneklerinden biridir. Hiç ben demeden, hep bizi diyenlerimizdendi. 12 Eylül öncesi anti-faşist mücadelenin aktif bir militanıydı.
Sonrasında uzunca sayılacak bir dönem işçi sınıfının mücadelesi için aktif yerini alarak sendikal alanda mücadeleyi sürdürdü. Faşist baskıların tüm devrimci-demokrat kesimler ve özellikle Kürt halkı üzerinde yoğunlaştığı bir süreçte Devrimci Karargah davasından yargılanması sürerken özgür basının susturulması çabaları karşısında Özgür Gündem gazetesiyle dayanışmak için orada çalışmaya başladı. En büyük özlemi olan Rojava’ya gitme hazırlığını bu sebeple ertelemek durumunda kaldı. Ömrü mücadele içinde geçen, mücadele arkadaşımız Mehmet Akyol Gündem gazetesinin basılmasından bir gün önce hastalığının ağırlaşması üzerine hastaneye kaldırıldı. Yakalandığı amansız bir hastalık sonucu 6 Ekim sabahı sonsuzluğa uğurladık…
Ama sen rahat uyu. O özlemini çektiğin, gitmek istediğin Rojava her geçen gün devrimi geliştirip güçlendiriyor. Faşist TC ve onun destekçisi çeteleri temizliyor…
Sen rahat ol çünkü tarihsel ve siyasal sorumluluğu omuzlarınıza alarak sürdürdüğümüz bu mücadele zafere doğru yoluna devam ediyor. Bunun önüne hiç bir güç geçmeyecektir. O birlikte çıktığımız kurtuluş yolunda faşizmin burçlarına sizlerin bize bıraktığı bayrağı er yada geç dikeceğiz…
Ant olsun ki, umudu karartmayacağız.
Ant olsun ki, inanç, coşku ve kararlılığı dalga dalga yayacağız.
Ant olsun ki, Devrim mücadelesini yaşatacak, geliştirerek ve devrime taşıyacağız.
Ant olsun ki, bize devrettiğiniz bayrağı yerde koymayacağız.
Ant olsun ki, bayraklarınızı dalgalandıracağız.
DEVRİM ŞEHİTLERİ ÖLÜMSÜZDÜR…
6 Ekim 2016
DEVRİMCİ CEPHE
