“Birçok kimse, bütün tarihi ve siyasal bilimleri

ve felsefeyi ceplerinde taşıyabilecekleri

birkaç formüle sığdırıp bunları pek ucuza

ve sıkıntısızca elde edebileceklerini sanır.”^[2]

1. Giriş

“Kadınların Tarihi” tarihçiler arasında, ancak kadın hareketlerinin yükseldiği 1970’li yıllardan itibaren gündeme gelebilmiş bir konu. O yıllara kadar, tarih erkekler tarafından yapılan, yazılan ve yorumlanan bir konu olarak görülegeldi.

Bunun, tarihçilerin eril-merkezci bir yaklaşım benimsemeleri ve tarihi, aktörleri erkek olan bir sahne olarak algılamalarının bir payı var, hiç kuşkusuz: kralların, padişahların, komutanların, siyaset “adamları”nın, rahiplerin, kahramanların, filozofların yaptığı bir “şey”.

25 Kasım Kadına Yönelik Şiddetle Uluslararası Mücadele ve Dayanışma Günü

25 Kasım Kadına Yönelik Şiddetle Uluslararası Mücadele ve Dayanışma Gününde kadınlar Türkiye’nin dört bir yanında şiddete, yoksulluğa, eşitsizliğe karşı hakları ve hayatları için sokaklardaydı.

İstanbul

İstanbul'daki buluşması Taksim Tünel’de oldu. Kadınlar, “Susmuyoruz, korkmuyoruz, itaat etmiyoruz” dedi.

İstanbul’da 25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Mücadele Günü’nde Taksim Tünel Meydanı'nda kadınlar toplanmaya başladı.

"Geceleri de sokakları da meydanları da terk etmiyoruz", "Susmuyoruz, korkmuyoruz, itaat etmiyoruz", "Kadınlar birlikte güçlü" sloganları atan kadınlar, çok sayıda döviz ve pankartla kadına yönelik şiddete karşı "bir aradayız" mesajı verdi.

Eylemde hükümeti istifaya çağıran, dolardaki yükselişi eleştiren sloganlar ve dövizler de öne çıktı.

Kadınlar, emeklerinin sömürülmesini, şiddeti, baskıyı, yaşamlarına müdahaleyi, ekonomik krizin yükünün kendilerine yüklenmesini alkış, slogan ve ıslıklarla protesto ediyor.

25 Kasım’da faşist düzenin kadın katliamlarına, tacız tecavüze karşı meydanlara isyana…

25 Kasım’da erkek egemen sisteme, kadın cinayetlerine, her türden şiddete, yokluk, yoksulluğa ve kadınların yaşam hakkına dönük saldırılara karşı, daha güçlü mücadeleye ve sınıf bilinciyle dayanışmayı büyütmeye. Her alanda isyanı yükseltmeye…

Emperyalist kapitalist sistem ve onun kuklası faşist iktidarların halklarımıza yönelik yürüttükleri baskı sömür politikası tüm hızıyla sürüyor. Daha çok kar daha çok sömür güdüsünde en çök sömürülen ve   baskı altında olan kadınların toplumsal mücadelenin kaldıracı olduğunu gören hâkim sınıflar kadınları hedef olarak seçmektedirler.

Ülkemizde dinci faşist sistem diyanetle el ele her gün kadınlara yönelik fetvalar yayınlarken devlette kadın cinayetlerini teşvik etmekte, kadın katilerine pirim vermekte. Kadını hiçleştiren bir araç haline dönüştüren bu zihniyet ülkemizi bir kadınlar mezarlığına çevirmiş durumda.

25 Kasım'a çağrı için Kadıköy'de eylem yapan Kadın Savunma Ağı, "Sen, ben, o, birlikte

Dayanışma Günü'ne çağrı yapmak için Kadıköy'deki Karaköy-Eminönü İskelesi önünde eylem yaptı.

Kadınların birliğini simgeleyen resimlerin yanı sıra, "Senin için de buradayız senle daha güçlüyüz" yazılı döviz taşındı. Eylem boyunca, "Erkek adalet değil, gerçek adalet", "Susmuyoruz, korkmuyoruz, itaat etmiyoruz", "Yaşasın feminist mücadelemiz", "Geceleri de, sokakları da, meydanları da terk etmiyoruz", "Kadın cinayetleri politiktir", "Senin için de buradayız senle daha güçlüyüz", "Faşizme karşı omuz omuza" sloganları atıldı.

Basın açıklamasını okuyan Gökçe Korkmaz, "Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele ve Dayanışma Günü 25 Kasım, 1960 yılında Dominik Cumhuriyeti'nde faşist diktatör Trujillo'ya karşı mücadelenin öncüsü olan üç kız kardeşin; Maria Mirabel, Minerva Mirabel ve Patria Mİrabel'in öldürüldüğü gün. Kod isimleri 'Kelebekler' olan Mirabel Kardeşler 61 yıldır dünyanın dört bir yanında erkek-devlet şiddetine karşı direnen kadınların özgürlük mücadelesinde yaşıyor" diye vurguladı.

İstanbul Sözleşmesi'nin yürürlükten kalkmasına karşı kadınlar sokakları kuşattı. Bugüne dek tüm haklarını büyük mücadeleler sonucu elde edilen kadınlar "Bu kararı tanımıyoruz. Mücadelemiz sürecek. Bize biçilen rolleri, görevleri, kalıpları, eşitsizliği, şiddeti, adımıza karar verenleri reddediyoruz. Sokağa dökülüyoruz. Haklarımız bizim, hayat bizim, İstanbul Sözleşmesi bizim. Hayatlarımıza birlikte sahip çekiyoruz" vurgusu yaptılar.

İstanbul Sözleşmesi kadınların güçlenmesini ve ekonomik bağımsızlıklarını kazanmasını önceliyor. İstanbul Sözleşmesi tüm şiddet mağduru kadın, çocuk, LGBTİ+’lara kalacak yer temini, kadın destek hizmetlerinin sağlanması vb. birçok destek sağlıyor. Sözleşme, ikincil mağduriyetlerin yaşanmamasını teminat altına alıyor, ısrarlı takibe karşı koruma sağlamayı güvence ediyor. Ülkede en çok başvurulan arabuluculuk, uzlaşma gibi çözüm yollarını yasaklıyor. Yaşam hakkı dediğimiz tam da bu. Birçok kadın koruma altındayken, uzaklaştırma kararı varken, failden şikâyetçiyken öldürülüyor. İstanbul Sözleşmesi uygulansaydı birçok kız kardeşimiz bugün aramızda olacaktı. Bu ülkede İstanbul Sözleşmesi uygulanmadığı için kadınlar katledildi ve katledilmeye devam ediyor. Yaşam hakkımızı savunmak için İstanbul Sözleşmesi’nden vazgeçmiyoruz.

Kadınlar, İstanbul Sözleşmesi için 1 Temmuz’a çağrı yaptı: İşte il il buluşma noktası ve saatleri

Türkiye'nin İstanbul Sözleşmesi'nden çekilme kararının resmi olarak yürürlüğe gireceği 1 Temmuz'da, kadınlar ülkenin dört bir yanında sokağa çıkacak. 

Türkiye, ilk imzacısı olduğu İstanbul Sözleşmesi’nden yarın (1 Temmuz) resmen çekilecek. Sözleşme’nin iptal edilmesinden hemen önce Danıştay’a yapılan yüzlerce iptal başvurusunda ise ilk karar dün (29 Haziran) çıktı. Danıştay 10. dairesi, Sözleşme’ye ilişkin yürütmenin durdurulması talebini reddetti.

İsviçre’de yaşayan kadınlar 14 Haziran Kadın Grevi kapsamında ülke genelinde eyleme gitti. “Saygı, daha fazla maaş, daha iyi emekli maaşı” diyen kadınlar, ataerkil sisteme ve ayrımcı politikalara karşı duydukları öfkeyi haykırıyor.

Eşit haklar talebiyle ilk defa 14 Haziran 1991 tarihinde ulusal greve giden İsviçreli kadınlar, 28 yıl aradan sonra eşitlik, adalet ve özgürlük talebiyle 14 Haziran 2019 tarihinde tekrardan ulusal bir greve gitmişti. Covid-19 salgını nedeniyle 2020’de sokağa inmeyen kadınlar, aradan geçen 2 yıla rağmen talepleri dikkate alınmadığı için bu yıl ülke genelinde tekrardan aynı talepler üzerinden greve gidiyor. Sendikalar ve kadın örgütleri öncülüğündeki grev kapsamında iş bırakan kadınlar, bulundukları kentlerde alanlara çıkıyor. Ulusal greve, çok sayıda siyasi parti, sivil toplum kuruluşu da destek veriyor.

İstanbul Sözleşmesi’nin mihenk taşıydı: Nahide Opuz kararının yıldönümünde 1 Temmuz Taksim eylemine çağrı

Kadınlar, İstanbul Sözleşmesi'nin ortaya çıkışında mihenk taşı olan Nahide Opuz kararının yıldönümünde, İstanbul Sözleşmesi'nin feshedileceği tarih olan 1 Temmuz'daki Taksim eylemine çağrı yaptı

İstanbul Sözleşmesi’nin mihenk taşıydı: Nahide Opuz kararının yıldönümünde 1 Temmuz Taksim eylemine çağrı

Bugün (9 Haziran) Nahide Opuz kararının yıldönümü. Nahide Opuz kararının yıldönümünde İstanbul Sözleşmesi’nin mihenk taşı olduğunu hatırlatan kadınlar ve LGBTİ+’lar “1 Temmuz’a kadar her yerde İstanbul Sözleşmesi’ni anlatıyoruz; sözleşme bizim, vazgeçmiyoruz, kararı geri çekin diyoruz. 1 Temmuz günü ise Türkiye gerçekten İstanbul Sözleşmesi’nden çekilen ilk ve tek ülke olursa, yani şiddeti önleme yükümlülüğünden caydığını böylece ilan ederse saat 19.00’da Taksim/Tünel’de tüm itaatsizliğimizle buluşuyoruz. Bunun ötesi yok. Biz kadınlara ve LGBTİ+lara yaşam hakkı tanımayanlara diyoruz ki; o zaman hayat kimse için olağan akışında akamaz. Bize biçilen rolleri, görevleri, kalıpları, eşitsizliği, şiddeti, adımıza karar verenleri reddediyoruz. Sokağa dökülüyoruz. Haklarımız bizim, hayat bizim, İstanbul Sözleşmesi bizim. Hayatlarımıza birlikte sahip çıkmak için haydi sokağa!” dedi. Hem 19 Haziran’daki büyük kadın mitingine hem de 1 Temmuz’da Taksim Tünel’e çağrı yapan kadınlar ve LGBTİ+’lar yaptıkları görseller ile çağrı metinlerini paylaştı.

“Korkularına boyun eğen

özgürlüğüne sırt çevirir!”^[2]

Geçen gün sosyal medya hesabımda iki fotoğraf paylaştım. Biri 1968’den: polisle karşı karşıya gelen öğrenciler. Genellikle “Cesaret” hashtag’i ile paylaşılıyor. Fotoğrafta ön saflarda 68’in devrimci gençleri seçilebiliyor. Ellerinde coplarla dikilen polislere saldırmamak için kendilerini ve birbirlerini güç engelliyor görüntüsündeler.

Günümüzün devrimci gençleri fotoğraftaki eksikliği anında fark edeceklerdir. Göstericiler arasında hiç kadın yok…

Sevinerek belirteyim ki bu eksiklik artık giderildi. Paylaştığım ikinci fotoğraf 2020’li yıllardan. Sanırım geçen yılın 25 Kasım’ından: polis barikatını zorlayan kadınlar… Çoğu kadın olan polislerin kalkanlarını itekliyorlar. Bu kez polisin plastik mermi ve göz yaşartıcı gazla tahkimli olduğunu biliyoruz.

Evet, bu topraklardaki direnişin cinsiyet dengesi, sevindirici biçimde değişime uğruyor. 1970’lere dek çoğunlukla erkek olan direniş aktörlerinin yanısıra, artan sayıda kadın, hatta kadın yığınları, direnişin her yerinde, ajitasyonda, propagandada, barikatlarda, grevlerde, mitinglerde, sosyal medyada gövdelerini sürüyorlar ortaya.

Dünya genelinde 73 kadın örgütü ve 181 kadın şahsiyet, öncü kadınlara yönelik katliam politikalarını teşhir etmek ve kadın kırımının önüne geçmek için küresel bir mücadele kampanyası başlattı.

Girişimcileri arasında Kürt Kadın Dış İlişki Örgütü'nün (REPAK) de yer aldığı 73 kadın örgütü ve 181 kadın şahsiyet, küresel bir mücadele kampanyası başlattı.

“Yaşam için dokularımızı oluşturuyoruz: Siyasi kadın kırımını durduralım! Öncülerimizin yaşaması için. Bir siyasi kadın kırımının daha yaşanmaması için” başlıklı açıklamada her kadın kırımının politik olduğuna vurgu yapılıyor.

Açıklamada “toplumsal mücadelelerin tasfiyesini amaçlayan kadın öncülerine yönelik kırım politikasını sona erdirmek için ne gerekiyorsa yapmak ve kendimizi bu mücadeleye adamak amacıyla (…) kampanya örüyoruz” denildi.

Kampanya ilanında şunlar ifade edildi: “Her kadın kırımı politiktir, son 5 bin yılda inşa edilen ataerkil sistemin iktidar ve egemenlik ilişkilerinin sonucudur. O zamandan bugüne kadar din, devlet ve ordu arasındaki ittifak toprak, halklar ve kadınlara hükmetmeye devam ediyor.