“Bilinçleninceye dek başkaldıramayacaklar,

başkaldırmazlarsa da bilinçlenemeyecekler.”^[1]

Öncelikle, kavram bence oldukça tartışmalı. Bir cinsiyete, üstelik de tarih-aşırı bir bilinç atfetmek, bırak Marksizm ile, düz mantıkla dahi mümkün değil. Örneğin Kleopatra da kadındı, onun cariyesi de, sen de… Üstelik ataerki (patriyarka) o günlerde de vardı, bu günlerde de… Şimdi buna dayanarak, Kleopatra’yı, Hürrem Sultan’ı, onların cariyelerini, ırgat kadınları ve seni-beni (bir de Angela Merkel’i) kapsayan bir “kadınlık bilinci” varsayımı, en yalın deyişiyle anakronizm olur.

Onun yerine, şöyle düşünmenin daha doğru olduğu kanısındayım: her çağın, daha doğrusu her iktisadi-siyasal-toplumsal sistemin ve “kendisi için sınıf” konumundaki her sınıfın, kadınların konumu ve toplumsal cinsiyetler-arası ilişkilerin nasıl olması, ailenin biçimi, cinsiyet rolleri, cinsiyete dayalı işbölümünün nasıl olması gerektiğine dair tasavvurları vardır. Egemen sınıflar, kendi tasavvurlarını hâkim tasavvur, giderek etik, dinsel, yasal çerçevelere dayandırmak suretiyle geçerli zihniyet, bir çeşit “zamanın ruhu” hâline getirecek araçlara sahiptirler ve bunu çoğunlukla başarırlar.

8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar günü kutlamaları çerçevesinde Türkiye’nin her yerinde faşizme-erkek egemen sisteme, kadın cinayetlerine, savaşa karşı vb vb sologanlarıyla kadınlar meydanları renkleriyle doldurdular. İnadına direniş, inadına isyan sloganlarıyla alanları doldurdular…

İSTANBUL

Kadıköy; 8 Mart Kadın Platformu'nun Kadıköy İskele Meydanı’nda gerçekleşen kadın buluşmasına 7'den 70’e binler akın etti. Halayları, şarkıları, coşkuları ve kahkalarıyla Kadıköy’ü renklendiren kadınlar, hayatı durdurdu. Kimisi giydiği rengarenk fistanlarıyla, kimisi mor giysileriyle alanı adeta çiçek bahçesine dönüştüren kadınlar, iktidara bir kez daha "Yaşamımız, bedenimiz, kararlarımız bizim” mesajını verdi. Erkek şiddetiyle katledilen kadınlar için yapılan bir dakikalık saygı duruşuyla başladı. Hep bir ağızdan, “Jin jiyan azadî”, “Erkek adalet değil, gerçek adalet”, “Yaşasın kadın dayanışması”, “Katledilen kadınlar isyanımızdır” sloganlarının atıldığı buluşmada, kadınlar söz alıp mücadele vurgusunda bulundu.

Kadın cinayetlerine, tacize-tecavüze, erkek egemen faşist zihniyete karşı, iş-üretim-emek de ayrımcı ücrete karşı eşit koşullarda eşit ücret talebiyle, gerici faşist sistemin başta kendisi olmak üzere her türlü cinsiyetçi, ayrımcı zihniyete karşı öncülerimizin bıraktığı mirasla mücadeleyi yükseltelim…

Kadının da­ha öz­­gür bir top­lum ve eşit yaşam hakları için verdikleri mücadelede uğradıkları zulüm, katledilmeleri, zin­­­danlarda, hüc­re­lerde çürütül­mek istenmelerine karşı…

8 Mart’larda devrimci tutsakların anneleri, gözaltı kayıplarının ve barış annelerinin, se­si olmalıyız.

Yokluk yoksulluğa, işsizliğe, krize ve savaşa karşı, savaşın en büyük mağduru olan başta kadınlar ve tüm toplumun sesi olmalıyız.

Ulusal kimliği ve ana dili sebebiyle işkence ve kırımdan geçirilen herkesin sesi olmalıyız.

Dünyada ‘Mor dalga’ büyüyor. Avrupa’dan Latin Amerika’ya, Ortadoğu’dan Afrika’ya ve Pasifikler’e 2019’da kadın mücadelesi kıtalar arası ölçekte şiddete ve eşitsizliğe karşı isyan oldu.  

Amerika Birleşik Devletleri’nin New York kentinde bir dokuma fabrikasında Dünya Kadınlar Günü’nün ilk fitili ateşlendi. 40 bin kadın işçi, çalışma koşullarının iyileştirilmesi, çalışma saatlerinin düşürülmesi talebiyle greve başladı. Fabrikada çıkarılan yangında 129 kadın yaşamını yitirdi. 

Takvim yapraklarının 8 Mart 1857’yi gösterdiği bugünde saldırıya karşı kadınların mücadelesi sönümlenmedi aksine dalga dalga büyüdü. Bu tarih bu mücadelenin fitilini ateşleyen kadınların adını yaşatmak için Dünya Kadınlar Günü olarak adlandırıldı.

Eşitsizliğe isyan

25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele ve Dayanışma Gününde Kadınlar Rojava’dan İstanbul’a alanlardaydı. Erkek egemen zihniyete, kadına yönelik şiddete, kadın kıyımına ve savaşa karşı alanlardaydı…

ROJAVA

DİRBÊSİYÊ

Dirbêsiyê ve köylerinde yüzlerce kadın, “Şiddet işgaldir! Hevrînler'in direnişiyle işgal ve faşizmi yenelim” şiarıyla yürüyüş düzenledi.

Gençlik Merkezi binası önünde başlayan yürüyüş, Gardinya Kavşağı'na kadar sürdü. Burada konuşan Suriye Kadın Meclisi Sözcüsü Lina Berekat, “Kadın mücadelesini yürüten bütün dünya kadınlarına selam olsun" dedi.

Kongre Star Hesekê Kantonu Yönetimi adına konuşan Zeynep Murad ise işgalci Türk devleti ve çetelerinin bilinçli bir şekilde kadını hedef aldığını kaydetti.

25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele ve Dayanışma Gününde faşist erk zihniyetin başını çektiği faşizme, işgale, savaşa karşı mücadelede bir adım daha ileriye sıçrama perspektifiyle alanlara akmalıyız.

25 Kasım Kadına karşı Şiddet ve Maria Mirabel… Minerva Mirabel… Patria Mirabel… Kod isimleriyle, “Kelebekler”, ya da “Mirabel Kardeşler” …

Trujillo, 1960 yıllarda Dominik Cumhuriyeti’ni yöneten faşist diktatörün adı. Mirabel Kardeşler ise, ona karşı verdikleri mücadele ile kadın özgürlük mücadelesinin öncü kadınları. 

Eşit insan hakları ve demokrasi için mücadele eden Mirabel Kardeşler ve eşleri, Trujillo tarafından defalarca “terörist” ilan edildi, tutuklandı. Trujillo, mal varlıklarına dahi el koyduğu Mirabel Kardeşleri, “ülkenin en büyük iki sorunu Kilise ve Mirabal kardeşlerdir” diyerek hedef de gösterdi.

Küba'daki devrimci kadınlar sadece iktidarın alınmasına kadar verdikleri silahlı mücadelede değil, devrim sonrası yeni insanın yaratılmasında her alanda, özellikle kadına yaklaşım konusunda çok önemli yer tuttular. Yeni toplumun inşasındaki çalışmaları bir yana, kişilikleri Küba halkının üzerinde muazzam bir etki yarattı. Kadınların silahlı mücadeleye, toplumsal yaşama ve siyasete katılımına yaklaşım değişti.

Kübalı kadın devrimcilerin hikayesi, Küba Devrimi’nin hikayesiyle eştir. Bu sebeple bu yazıda, hem 26 Temmuz Hareketi’nin kadın devrimcileri nezdinde Küba Devrimi’nin 1953’ten 1959’a kadar geçirdiği süreci hatırlatmaya hem de Kübalı kadınların geçmişi ve bugününe dair fikir sunmaya çalışacağım…

Faşizmin en ufak bir demokratik hak arayışı ve gösteriye tahammülü yok. Bugun Aralarında HDP milletvekillerinin de bulunduğu 10 kişinin açlık grevi eylemini sürdürdüğü Amed il binasını basan polis, dış kapıyı kırarak içeriye girdi. Van milletvekili Tayip Temel ve Murat Sarısaç’ı darp eden polis, 7 eylemciyi de gözaltına aldı.

8 Mart Dünya Kadınlar Günü dolayısıyla Taksim’de 17’nci Feminist Gece Yürüyüşü için bir araya gelen binlerce kadına polis saldırdı.

Tüm dünyada coşkuyla kutlanan 8 Mart Dünya Kadınlar Günü İstanbul’da keyfi olarak yasaklandı. Taksim’de her 8 Mart günü geleneksel olarak yapılan Feminist Gece Yürüyüşü için toplanan binlerce kadına polis saldırdı. Yürüyüşe saatler kala Fransız Konsolosluğu’ndan itibaren İstiklal Caddesi’ni bariyerler ve TOMA’larla kapatan polis, insanların girişine izin vermedi. Bu keyfi engele karşı çıkan insanlara “şüpheli paket var” denilerek ablukaya kılıf uydurdu.

Çok zorlu koşullardan, faşizmin tüm toplumu içine alacağı karanlığın her geçen gün büyüdüğü günlerden geçiyoruz. Kuşkusuz ki bunu başta tüm muhaliflere, Kürt halkına, tüm azınlıklara, emekçi kesime, kadınlara ve çocuklara yönelik uyguladığı politikalarla yön veriyor. Ama tüm bunlar karşısında bu yıl 8 Mart’ı bir kadının, özgürlüğe canfeda sevdalı bir yüreğin, Leyla Güvenin “tecride ve faşizme karşı” başlattığı direniş ve bu direnişin zindanlardan cevap bulup giderek tüm dünyaya yayıldığı bir direnişle karşılıyoruz. Onun içindir ki tecride karşı, faşizme karşı, kadın kırımlarına ve erkek egemen zihniyete karşı 8 Mart’ı Leyla’laşan yüreklerle karşılamak, mücadeleyi yükseltmektir.

Dünya yüreğine Leyla'ların cesaretini nakşedenlerle özgürleşecek…

Dünyaya başkaldıran kadınlar alanlarda buluşuyor…

Bir 8 Mart dünya emekçi kadınlar gününü, devrimci öncü bir kadının tutuşturduğu direniş meşalesiyle karşılıyoruz.

1857’da ABD'nin New York kentinde bir dokuma fabrikasında çok ağır çalışma koşulları, çok uzun iş günleri ve buna karşın çok düşük ücretlerle çalışan kadın işçiler bu koşular karşısında grev örgütlerler. Koşulların her geçen gün daha da dayanılmaz hale gelmesi, kadın işçilerin artık tahammül sınırını zorlamaya başlamıştı. Greve çıkma kararı alan kadınların, talepleri: “Daha iyi koşullarda çalışmak, 10 saatlik iş günü, eşit işe, eşit ücret...” O gün ki iş saatleri 65 saate varan haftalık çalışma süreleri bazen 75 saate çıkıyordu, haftalık ortalama ücreti ise 5 Dolar'dı.

O gün grev direnişini başlatan kadın işçiler, 1857’nin 8 Mart günü fabrikada meydana gelen yangında, üzerlerine fabrikanın kapılarının kilitlenmesi nedeniyle çıkan yangında 129 kadın hayatını kaybetti.