Suriye’de son dönemde yoğun askeri hareketlilikler yaşanıyor. Türk devleti ve Şam hükümetinin İdlib’e yaptığı yoğun askeri sevkiyatların sonuçta nereye varacağı ise belirsizliğini koruyor.

İdlib, Halep, Lazkiye ve Hema’nın bir bölümünü içeren ‘güvenlikli bölge’ içinde son dönemde sürekli olarak çatışmalar yaşanıyor. Ağustos’la birlikte başlayan hareketlilik ise üst düzeye çıkmış durumda.

Soçi’de Rusya Devlet Başkanı Putin ve Erdoğan arasında yapılan görüşmelerin ardından tansiyonun düşmesi beklenirken, aksine Şam hükümet güçleri, Rusya’nın desteğiyle İdlib’de bombardımana hız verdi.

Bu gelişmelere eş zamanlı olarak Türk ordusu da İdlib’e yoğun askeri sevkiyat gerçekleştiriyor. Bir süre önce 200 araçlık Türk askeri konvoyu Xirbet Coz kapısından İdlib’in batısına giriş yaptı. Askeri güçler Zawiye Dağı’na doğru harekete geçti.

Türk devleti yakın zamana kadar Kuzey ve Doğu Suriye’ye yönelik saldırı tehditlerinde bulundu. Türk Cumhurbaşkanı Erdoğan, tehditlerini uygulamaya geçirmek açısından zemin yoklamaya devam ediyor. Astana taraflarıyla bu konuda 17’nci toplantıda bir araya gelse de, gelişmeleri izlemekle yetindi.

Her yerde ve her zaman Kürt yurtseverliğinin tutumu böyle olmalıdır. Cemil Taşkesen, mevcut söz ve tutumuyla bize bunu göstermiş ve de öğretmiştir. Her Kürt insanı “Burası Kürdistan’dır, ben de Kürt’üm” demelidir demiştir.

Siirtli esnaf Cemil Taşkesen’in İyi Parti Genel Başkanı Meral Akşener’e belirttiği “Burası Kürdistan’dır, ben de Kürt’üm” çıkışı nedense fazla tartışılmadı. Yetersiz düzeydeki tartışmalar da kısa sürede kesildi.

Tartışma daha çok devletçi siyasetin kendi arasında yaşandı. Malum olduğu gibi, ilk tepki AKP ve MHP’den geldi. Faşist sözcüler, “Cemil Taşkesen’e gereken cevabı veremedi” diyerek Meral Akşener’i tahrik etmeye çalıştılar.

Meral Akşener ise, “HDP ile PKK’nin aynı olduğunu kendilerinin söylediğini” belirterek, kendisinin daha çok Kürt düşmanı olduğu yönünde kendini savundu.

Sakin sakin anlatıyor... Yemek yer, su içer gibi... Hayatın doğal akışı derler ya, öyle bir doğallıkla... “E nerede yapılmamış ki, yapmışızdır biz de...” diyor. İnsanlık suçundan, işkenceden bahsediyor, bir zamanlar MİT Kontrterör Daire Başkanlığı yapmış Mehmet Eymür. Önce T24'ten Gökçer Tahincioğlu'yla yaptığı söyleşide, sonra da Halk TV’de çıktığı bir programda... Aslında sorgunun kendisinin  işkence olduğu hatırlatmasıyla birlikte, kendisinin de işkence “yapmış olabileceğini”(!) anlatıyor. Ama inanacak olursak kendisine, elektrik kullanmamış o, örneğin 90’ların Jitem’inden bellediğimiz göz çıkarıp kulak kesmek, yakmak, asit kuyularına atmak gibi ‘kabalıklara’ da meyil etmemiş, sadece falaka gibi “klasik” yollardan yürümüş. Bir de başka teknikler: “Bizim hanım arkadaşları bağırtırdık. ‘Kızını aldık’ derdik sonra suçluya. Bağıran bizim arkadaşımız. ‘Konuşacaksan konuş sıkıntıya girecekler yoksa’ derdik mesela. Tiyatro yapardık biraz.” (O işkence mezbahalarından geçenler, bu anlatılanın hiç de ‘tiyatro’ olmadığını, nice eş, dost, akrabanın ne alçaklıklarla karşılaştığını bilir diyelim ve geçelim.)

Bütün insanlık için zafer örneği olan Kobanê’deki savaş, aynı zamanda Türkiye’nin desteğiyle bölgeyi işgal edemeyen DAİŞ vahşetine karşı enternasyonalist bir direnişin de sembolü haline geldi.

DAİŞ çetebaşı Ebu Bekir El Bağdadi ve Erdoğan bölgenin istikrar ve güvenliğini bozmak, aynı zamanda bölgeyi çetelerin merkezi haline getirerek TC-DAİŞ işgaline açmak için Suriye'nin birçok yerine saldırarak, kadın, çocuk, yaşlı, kürt, Arap, Süryani, Ermeni demeden herkesi katletmeye başladı. Yaşanan kelimenin gerçek anlamıyla kıyıma karşı halkların var olma savaşıydı.

DAİŞ çete örgütü T.C'nin ve hükümeti başındaki Erdoğan'ın da tam desteğini alarak 2014 yılının Ekim ayında Kobanê sınırlarına ulaştığında sonraki günlerin kanlı bir savaşa sahne olacağını da haber vermiş oluyorlardı. Buna karşı binlerce Kürt Bakurê Kurdistan sınırında toplanarak çağımızda görülmemiş bu soykırım saldırılarına karşı ve direnen bir avuç halka destek vermeye başladı.

Bilimsel sosyalizm öğretisinin temellerini atan Marx ve Engels’in, proletarya devriminin öncelikle kapitalizmin geliştiği Avrupa ülkelerinde -üstelik birleşik ya da çok kısa aralıklı ardışık devrimler şeklinde- gerçekleşeceğini öngördükleri bilinir.

Lakin hayat 1917 Ekim’inde “Ah dostum! Kurşunidir aslında teori, oysa yemyeşildir yaşamın altın ağacı” diyen Goethe’yi çağrıştıracak şekilde akar. Proleter devrim, sadece Marx ve Engels’in değil uluslararası sosyalist hareketin onların ölümünden sonra öne çıkan belli başlı bütün isimlerinin hiç beklemedikleri bir ülkede, Çarlık Rusya’sında gerçekleşir.

Marksist hareketin 20. yüzyıldaki en parlak beyinlerinden biri olan Gramsci, Ekim Devrimi’nin gerçekleşmesinin üzerinden henüz iki ay bile geçmemişken, İtalyan Sosyalist Partisi’nin yayın organı Avanti’nin 24 Aralık 1917 tarihli sayısında yayımlanan Kapital’e Karşı Devrim başlığını koyduğu makalesinde bu sürpriz gelişmeyi “Olaylar ideolojinin üstesinden geldi” şeklinde değerlendirir.

Bütün düşünsel yaratılarının merkezine insanı koyan, zengin kültürel birikimi ve etkin çalışmalarıyla Rus kültürü ve devrim tarihi içinde Çernişevski’nin özgün bir yeri vardır.

K. Marx’ın “Büyük Rus bilim insanı ve eleştirmeni” dediği N. G. Çernişevski (24 Temmuz 1828-29 Ekim 1889), edebiyat, felsefe, eleştiri, sanat, estetik, politik ekonomi gibi geniş bir alandaki düşünceleri ve derinlikli çözümlemeleriyle 19. yy. Rus entelektüel yaşantısına damgasını vurmuş bir eylem ve mücadele insanıdır. Çok yönlü kültürel birikime sahip tutarlı materyalist bir filozof olarak, dönemin Rusya’sının devrimci-demokrat ideolojisinin öncüsü kabul edilmiştir. Onun materyalist görüşlerinin en göze çarpan özelliği, bunların devrimci bir öze sahip olmalarıydı. O, felsefe ile estetiği toplumun devrimci dönüşüm hedefleriyle birleştirmiş, materyalizm ile idealizm arasındaki savaşın sosyo-politik, sınıfsal kaynaklarını görmüştü. V. İ. Lenin, ondan bir yazar ve düşünür olarak söz ederken şöyle der: “Çernişevski, gerçekten, 50’li yıllardan 88’e kadar bütüncül felsefi materyalizm düzeyinde kalmayı ve Yeni Kantçıların, Pozitivistlerin, Mahistlerin ve diğer kafa karıştırıcıların sefil saçmalıklarını bir yana atmayı başarmış biricik büyük Rus yazarıdır...”

Atık toplayarak geçimini sağlamaya çalışan güvencesiz işçilerin tartaklanarak gözaltına alınmasının, çekçeklerine el konulmasının saçma gerekçeleri her zaman başvurulan klişelerin tekrarından ibaret. Bu pis işleri yapmak zorunda bırakılan işçiler aslında büyük bir kar bırakan atık ve geri dönüşüm işindeki piyasa-pazar tanzimine kurban edildiler.

Maksadın irili ufaklı birçok işletmeye bölünen rantı yandaş firma ya da firmalarda toparlayan bir tekelleşmeyi başlatmak olduğu  zaten hemen belli oldu. Birgün’den İsmail Arı’nın 27 Eylül’deki haberine göre son on yılda kamudan 56 ayrı çöp toplama ve kent içi temizlik ihalesi alan Albayraklar grubunun geçen Eylül ayında da içinde yine çöp toplama işinin olduğu 21 ihaleye daha kondu. Gözaltılara gelinceye kadar havuz medyasındaki çöp toplama ile ilgili çıkan haberler bu konuda nasıl hırslı bir mücadelenin yürütüldüğünü de gösteriyor ayrıca. 

Suriye’deki dehşet dengesinin altındaki dinamikler değişiyor. Eylüldeki bu yüksek trafik boşuna değil. Süreç kritik bir eşiğe gidiyor.

Eylül ayı dört bir tarafta çapraz Suriye trafiğine sahne oldu. Bir şey çıkmasa da çıkmış gibi oldu.

Suriye Devlet Başkanı Beşşar el Esad sürpriz bir ziyaretle Kremlin’de Rusya Federasyonu Başkanı Vladimir Vladimiroviç Putin’le görüştü.

Suriye Dışişleri Bakanı Faysal Mikdad, New York’ta BM Genel Kurulu sırasında Rusya, İran, Mısır, Tunus, Ürdün ve Iraklı mevkidaşlarıyla bir araya geldi.

Suriye Savunma Bakanı Ali Abdullah Eyyüb Amman’ı ziyaret edip iki ülke ilişkilerini normalleştirmeye dönük kapsamlı bir görüşme yaptı. Ardından Suriye Ekonomi ve Dış Ticaret, Su Kaynakları, Tarım ve Toprak Reformu ve Elektrik bakanları Ürdünlü mevkidaşlarıyla bir araya geldi. Bundan hemen önce Lübnanlı üç bakan ve istihbarat şefi Şam’daydı.

İlham Ahmed başkanlığındaki Kuzey ve Doğu Suriye Demokratik Özerk Yönetimi temsilcileri Moskova’nın ardından Washington’da ağırlandı. Bu sırada Türkiye’de üslenmiş Suriye Ulusal Konseyi temsilcileri de ABD’deydi.

Çetrefilli konulardan herhangi biriyle ilgili ilerleme sağlansaydı müjde ve zafer havasından geçilmezdi. Erdoğan Twitter hesabından “Verimli bir görüşme gerçekleştirerek Soçi’den ayrıldık” derken Putin de konuğunu uğurlarken “Görüşme çok yararlı ve kapsamlıydı, temasta kalmaya devam edeceğiz" demekle yetindi.

Bir dünya lideri düşünün; eş dostun, elalemin dikkatle izlediği. “Dünya beşten büyüktür” diyerek BM Güvenlik Konseyi’nde koltuk arıyor, büyüklük taslıyor. Ama uluslararası alanda yerinin ne kadar küçüldüğünün de farkında. Donald Trump’da bulduğu ‘liderden lidere’ ilişkiyi Joe Biden’la da yakalayabilmek için aylarca Rusya’nın sinir telleriyle oynuyor. Rus karşıtlığında başı çeken Ukrayna ve Polonya ile askeri ilişkileri derinleştiriyor. Donbas ve Kırım’a karşı Kiev’in hizmetine damadın fabrikasından insansız uçak sunuyor; Kırım’ın Rusya’ya katılma kararını tanımadığını meydanlardan BM kürsüsüne kadar her yerde dillendiriyor, Kiev bile bu kadarını yapamıyor. Kırım’daki Duma seçimlerinin meşruiyetini sorguluyor. Rusya’nın bunu toprak bütünlüğü ve egemenliğine saldırı olarak gördüğünü bile bile. Hatta Rusların da Türkiye’nin etnik fay hatlarına el atabileceği uyarısına aldırmadan!

İşgalci fasist Türk devleti PKK Şehit Aileleri Komitesi Üyesi Yasin Bulut Süleymaniye’de katledildi

PKK Şehit Aileleri Komitesi Üyesi Yasin Bulut (Şükrü Serhat), hastalığı nedeniyle tedavi için gittiği Süleymaniye kent merkezinde silahlı saldırı sonucu şehit düştü.

PKK Dış İlişkiler Komitesi, "Kamuoyuna acil açıklama" başlığıyla yazılı bir açıklama yayımladı.

Açıklamanın tamamı şöyle:

"Faşist Türk devletinin kontra örgütü MİT ve ona bağlı işbirlikçi kontralar iki gündür Güney Kürdistan’ın Süleymaniye şehrinde Kuzeyli Kürt yurtseverlere ve arkadaşlarımıza saldırılar yapmaktadır. Katil Türk devleti ve işbirlikçileri bugün (17.09.21) sabah saatlerinde tedavi amaçlı Süleymaniye’ye gelen Yasin Bulut (Şükrü Serhat)arkadaşımızı kaldığı evin önünde vahşice katletmiştir. Sabah erken evden hastaneye gitmek için çıkan Yasin Bulut arkadaşımız, arkadan yaklaşan Türk kontrası tarafından vurularak şehit edilmiştir. Bu hunharca katliam sadece bize karşı değil tüm Güney halkına ve Süleymaniye’nin istikrarına karşı yapılmıştır.