Durkheim aslında intiharın nedeni sosyolojiktir derken, cinayeti işleyeni de net bir şekilde işaret ediyordu. Dün gencecik yaşta topluma, bize seslenen, ancak çığlık ve feryadını sonradan duyduğumuz Sibel Ünli’nin dediği gibi “HEPİMİZ SUÇLUYUZ.” Hayatına son verirken yardım eli isteyen, o gence karşı kayıtsız ve duyarsız olduğumuz için hepimiz…

“Sen ya da başkası mutlu olsun diye, iyi rolü yapmayacağım. Mutsuz olduğumu herkes görsün. HEPİNİZ SUÇLUSUNUZ!” Bu sözler, ‘gidecek yerim yok, yaşanmaya değer bir hayatım da’ diyen ve dün itibari ile intihar eden genç bir üniversiteli arkadaşımıza ait sözler… Henüz 20 yaşında bir edebiyat öğrencisi ve gelecek adına tüm yaşama sevincini yitirmiş, belli ki hiçbir toplumsal gruba kendini dahil edememiş ya da içselleştirememiş bir arkadaşımız. Yeni yıldan tek dileği iş bulmak olan, yemekhane kartında sadece bir lirası kalan bir arkadaşımız. Sadece karnını doyurmaya çalışan, acımasız toplumsal kabullerde kendine yer edinme gayreti içinde olan epilepsi hastası bir gencimiz. İş işten geçtikten sonra duyduğumuz bir çığlık sesi aslında bu sözler…

Roboski her şeyden önce bir ekmek davasıydı. Katırlarla taşınan sıvı, modern metal kapsüllere doldurulacak ve karşılığında eve ekmek götürülecekti. Amaç daha çok kâr değil daha çok ekmekti. Katliam ‘ekmek kavgasının’ yerini ‘risk’ kavramının aldığı bir dönemde gerçekleşti.

Bir şeyi anlatamadığınız zaman dilinizin altında acımtırak bir tat hissedersiniz. Dişlerinizin arasına sıkışıp kalan sözcükleri çıkartamamanın verdiği acı buna eşlik eder. Yarım yaşamaya başlar, eksik nefes alır, parçaları bir araya getirmekte zorlanırsınız. Anlatılmak istenenin ötesine gidemez, adil ve acil olana ulaşma çabası birer birer ortadan kalkar. Hararetli siyasi tartışmalar ve modern sosyolojik tezlerin söze ve anlama cevap olamadığı zamanlardır bunlar. Reel politikten daha gerçek ve daha yakıcı. Hakikati kanatarak anlama ulaşma çabası gibi.

Anlatamamanın psikolojik ya da patolojik kökenlerinden öte politik kökenlerine bakmak daha gerçekçidir. Anlatamamak ya da kekemelik, tarihsel zulümlerin olduğu coğrafyalarda, toplulukların sığındıkları bir sığınak gibidir. Bazen suskunluk, korku, titreme ve yabancılaşma; bazen de cesaret, isyan, çığlık ve gerilim şeklinde kendini gösterir. Kadınlar, Kürtler, yerli halklar ve tüm ezilenlerin kekemeli ruh halinde saklı bir tarih olabilir mi? Duyguya ve sezgiye yakınlık hali, rasyonel ve uygar olana karşı mesafeli duruş nasıl izah edilebilir?

Fransa’da sürdürülebilir genel grev kapsamında yüz binlerce kişi sokaklara çıkarak hükümetin emeklilik reform projesini protesto etti.

Ulaşımdan, ulusal eğitim ve enerji sektörüne kadar tüm temel sektörlerde yaşanan grevi ülkeyi felç ederken, öğle saatlerinden itibaren 250 dolayında merkezde yüzbinlerce kişi sokaklara çıktı.

SADECE 30 KENTTE EN AZ 180 BİN KİŞİ ALANLARA ÇIKTI

En yoğun katılımın olduğu Paris, Lyon ve Marsilya hariç, resmi açıklamaya göre 30 dolayında kentte 180 bini aşkın kişi eylemlere katıldı. Sözkonusu üç kent dışında, eylemlerin çok kitlesel geçtiği kentler şöyle: Monpellier (20 bin kişi), Nantes (19 bin kişi), Clermont-Ferrand (15 bin kişi), Tours (10 bin 500 kişi) ve Rennes (10 bin kişi), Nice (10 bini aşkın kişi).

Şili'nin başkenti Santiago'da binlerce kadın, ulusal stadyumda erkek şiddetine karşı kitlesel bir eylem yaptı. Kadınlar, "Sorun nerede olduğumda veya nasıl giyindiğimde değil, sen tecavüzcüsün" gibi sözler bulunan marşlarını seslendirdi.

Şili’nin başkenti Santiago’da bulunan ulusal stadyumda toplanan binlerce kadın, erkek şiddetine karşı kitlesel bir gösteri gerçekleştirdi.

Santiago genelinden binlerce kadın, siyah kıyafetler ve kırmızı eşarp giymiş halde stadyumda bir araya geldi ve içerisinde “Sorun nerede olduğumda veya nasıl giyindiğimde değil, sen tecavüzcüsün” gibi sözler bulunan marşlarını seslendirdiler.

Düzenlenen eylemle ilgili AFP’ye konuşan 66 yaşındaki Jacqueline Saintard, “Bu tecrübeyi binlerce kadınla paylaşmak muhteşemdi” ifadesini kullandı.

Harekata katılan bir askerin günlüğüne yazdığı notlar, hem 1938’te neler yaşandığını, hem de bu vahşetin kimi askerlerce nasıl da duygusuz biçimde icra edildiğini ortaya koyuyor

Dersim Katliamı sırasında görev yapan bir askerin tuttuğu günlük katliama dair önemli bilgiler içeriyor. Çalışmalarını Almanya’da sürdüren tarihçi Zeynep Türkyılmaz Dersim’de 1938’te devlet eliyle yaşatılan vahşete dair önemli bir belgeyi paylaşıyor.

Harekata katılan bir askerin günlüğüne yazdığı notlar, hem 1938’te neler yaşandığını, hem de bu vahşetin kimi askerlerce nasıl da duygusuz biçimde icra edildiğini ortaya koyuyor.

Zeynep Türkyılmaz’ın Agos’ta yayınlanan yazısı şu şekilde;

Irak’ta başlayan ve ikincini ayını tamamlamak üzere olan hükümet karşıtı gösterilerde son bir haftada göstericiler ile güvenlik güçleri arasında yaşanan çatışmalarda yaklaşık 20 gösterici öldürüldü.

Irak’ın başkenti Bağdat başta olmak üzere Şii Arapların yaşadığı güney kentleri Basra, Necef, Kerbela, Zikkar, Mussena, Missan, Nasıriye, Divaniye’de başlayan hükümet karşıtı gösteriler ikinci ayını doldurmak üzere.

Irak güvenlik güçleri ile polisinin göstericilere yeniden gerçek mermi ile müdahale etmeye başlaması sonucu çatışmalar şiddetlendi. Son bir haftada yaklaşık 20 eylemci hayatını kaybetti, çok sayıda kişi de yaralandı. Göstericiler güvenlik güçlerinin yeniden saldırılara başlaması üzerine ele geçirdikleri bölgeler, kentler ve ilçelerde yolları kapattı.

Şili, Ekvador, Bolivya, Uruguay, Haiti…Güney Amerika’daki bu ülkeler son günlerde sokaklarında düzenlenen protestolarla gündemde.

Bolivya’da Pazar günü düzenlenen başkanlık seçimlerinde hile yapıldığı iddialarının ardından seçmenler sokaklara çıktı. Ancak diğer çoğu ülkede düzenlenen protestoların ortak noktasında kemer sıkma politikalarına ve neoliberalizmin getirdiği sosyo-ekonomik eşitsizliğe başkaldırı var.

Güney Amerika’daki bu ülkelerde insanların sokaklara neden çıktığını, ortak ve farklı noktalarını derledik.

İsyan Türkiye’yi teğet geçmeyecek. Neoliberalizmin çöküntüsü ve onunla simgeleşen AKP’li 17 yıl... Toplum iki kampa bölünmüş... Gelmekte olanı görememek körlük olur

Çaresizliğin panzehiri isyandır

Suriye gündemi iktidarın dış politika ile içeriyi yönetmesinin aracı olduğundan bu yana iki haftanın değerlendirmesini içeren bir yazı yazıyorsanız Suriye’den başlamak bir gelenek haline geliyor. Bu defa geleneği değiştirelim. Ortadoğu’dan değil, daha doğrusu sadece Ortadoğu’dan değil Uzakdoğu’dan Güneydoğu Asya’ya, Kafkasya’dan İber Yarımadası’na, Kuzey Afrika’dan Güney Amerika’ya isyan eden halkların dünyada ve ülkemizde yarattığı/yaratacağı siyasal etkiden başlayalım.

Üzerine çok yazılıp çizildi ve daha çok da konuşulacaktır. Daha derin bir analiz ve mücadeleye daha çok katkı sağlayacak bir değerlendirmeyi borç olarak kenara koyup hatırlayalım. Ne oldu, neler oluyor?

Eğitim ve Bilim Emekçileri Sendikası (Eğitim Sen) bugün Ankara Tandoğan’da miting düzenledi. Mitinge Türkiye’nin dört bir yanından binlerce eğitim emekçisi katıldı. Avrupa genelinde 11 milyondan fazla öğretmeni temsil eden Avrupa Eğitim Sendikaları Komitesi’nden (ETUCE) de mitinge destek mesajı gönderdi.

ETUCE’nin gönderdiği mesajda, “Tüm Avrupa’da 11 milyondan fazla öğretmeni temsil eden ETUCE, Türkiye’deki öğretmenlerin ve öğrencilerin, diğer konularla birlikte, aşağıdaki taleplerinin yanındadır” denilerek şu talepler sıralandı:

– Öğretmenlerin ekonomik ve mesleki sorunlarının çözümü,

– Tüm eğitim çalışanları için güvenceli ve kadrolu istihdam,

– Vergide adalet ve eğitim çalışanlarının vergi diliminin yüzde 10’da sabitlenmesi,

– Herkes için nitelikli ve kamusal eğitimin güvence altına alınması,

– Eğitimdeki piyasalaşma ve gericileşme pratiklerinin sonlandırılması,

– Barış akademisyenlerinin acilen ihraç edildikleri üniversitelere iade edilmeleri de dahil olmak üzere ihraç edilen eğitim ve bilim emekçilerinin görevlerine iade edilmesi.

Mitinge binlerce eğitim emekçisi katıldı.

Görünüşe göre, HDP’nin tüm belediyelerden ve Meclis’ten çekilmesi konusu, hiç beklenmedik bir zamanda, Kürdistan halklarının ve Türkiye emekçi sınıflarının gündemine düştü. Gerçekten de bu tartışma ya da konu hiç beklenmedik biz zamanda ve alakasız koşullarda gökten zembille mi düşmüştü?

Elbette değil!

Yine görünüşe göre, tartışmalar -en azından basına yansıdığı kadarıyla- önce Sırrı Sakık’ın “HDP bütün belediyelerden çekilmelidir” açıklamasıyla başladı. Bu açıklamayı, Avukat Eren Keskin’in “HDP Meclis’ten de çekilmelidir” açıklaması izledi. Bu açıklamaları Selahattin Demirtaş’ın avukatı “Fiilen tasfiye edilen/edilmek istenen bir HDP var. HDP’nin elinde ise toplu istifa ederek ara seçim ile hodri meydan deme imkânı var. TBMM istifaları kabul eder ve ara seçim olursa ne ala: Yeni bir çıkış olabilir. Kabul etmezse, iktidarın tasfiye politikası ifşa olur” sözleriyle tamamladı.