PKK silah bırakır mı bırakmaz mı bilemeyiz. Bu, PKK'nin bileceği, karar vereceği bir şeydir. Ama şunu biliyoruz, bütün liberal, uzlaşmacı, sosyal reformist tayfa PKK'nin silah bırakması, gerillayı tasfiye etmesi için can atıyor, kendini paralıyor. Söylemeye gerek yok, bu, dinci faşist iktidarın, faşist devletin gönlünde yatan aslandır.

Konuyu ele almamızın nedeni, bu uzlaşmacı, liberal, soyal reformist tayfanın bugünlerde PKK'nin silah bırakması ve faşist devletle yeniden bir “çözüm süreci” başlatması için yeni bir kampanya başlatmış olmaları. Ayrı ayrı yerlerden ama aynı zaman diliminde ortaya çıkan sesler ortada rastlantıyla açıklanmayacak, organize bir kampanyanın izlerini veriyor.

Kampanyanın izlerini veren ilk ses Amerika'da ikamet eden, adı anılmaya değmez, kafasının acınası boşluğunu adının önüne kondurduğu “Profesör” titriyle örtmeye çalışan birinden geldi. Kısaca, şöyle diyor: “PKK'nın devletin elinden bu oyuncağı alma, bu oyunu bozma imkanı var: Koşulsuz ve karşılıksız Türkiye'de silahlı mücadeleyi bırakmak.”

Şuna doğrudan, “teslim olmak” dese tam kestirmeden gitmiş olacak ama, foyası ortaya çıkar diye böyle dolambaçlı ifadeler kullanıyor olmalı.

12 Mart Darbesi’nin üzerinden yarım asır geçti. ABD ve NATO’yu tedirgin eden antiemperyalist damarı hedef alan darbenin etkileri ise halen sürüyor. 6. Filo eylemleri sadece döneme karakterini vermedi, antiemperyalist tutumun da temellerinin atılmasını sağladı. Devrimci gençler kuşkusuz 1967-1971 sürecinin taşıyıcı unsurlarıydı. Sadece kendi taleplerini değil tüm ülkenin ihtiyaçlarını gözettiler.

Yurdun her köşesine yayılan özgürlük ve eşitlik taleplerinin kanlı bir cuntayla bastırılmasından bu yana 50 yıl geçti. Üniversite amfilerinden fabrika direnişlerine ve köylü mitinglerine uzanan büyük uyanış dönemi, sonraki yıllarda gerçekleşecek güçlü direnişlerin de ana rahmi oldu. TİP’le başlayan, Dev-Genç’i yaratan, DİSK’i var eden bu süreç aynı zamanda emperyalist müdahalelere, faşist örgütlenmelere ve gerici saldırılara da tanıklık etti.Bu süreç içerisinde ABD gizli servisi CIA tarafından desteklenen gerici faşist yapılar içerisinde faaliyet yürüten onlarca isim, ülkenin son 35-40 yılının yönetiminde söz sahibi oldu. Gelinen karanlık sürecin ilk tohumları da o dönemde atıldı. Üniversite saldırılarını, Kanlı Pazarları yaratan Komünizmle Mücadele Derneği, Milli Türk Talebe Birliği gibi örgütler bu süreçte palazlandı.

Yunanistan'da 17 Kasım örgütü üyesi Dimitris Koufontinas ölüm orucunun 58. gününde ilaç ve sıvı alımını durdurdu. Böbrek yetmezliği sorunu baş göstermesi üzerine hayatı tehlike altında.

Yunanistan'da 17 Kasım örgüt üyeliği ve bir dizi suikast eyleminden sorumlu olarak hüküm giyen Dimitris Koufontinas (Δημήτρης Κουφοντίνας) Domokou Hapishanesi'ne nakledildiği için "kişisel tutarlılık ve bireysel haysiyet" nedeniyle 8 Ocak'ta açlık grevi eylemine başlamıştı.

Avukatı tarafından yapılan açıklamalara göre, açlık grevi eylemi öncesi, yasal hakkı olan Atina hapishanesi yerine uzak bir bölgede üstelik özel güvenlikli hapishaneler yapılma projesinin bir parçası olarak transfer edilmesine karşı yasal süreçlerden sonuç alamadıklarını belirtmekte. 8 Ocak 2021 gününden bu yana sürdürdüğü eylemini ölüm orucuna çevirmesi sonrası konu gündemdeki yerini arttırarak devam etmekte. Dimitris Koufontinas’ın sıvı ve antibiyotik alımını kesmesi ve eylemi ölüm orucuna dönüştürmesi sonrası sağlığında ortaya çıkan ciddi bozulmalar üzerine Yunanistan kamuoyunda daha yüksek sesle tartışılan bir konu haline geldi.

İstanbul Terörle Mücadele timleri, 6 Mart 1993 günü İstanbul Kartal’da bir eve baskın yaptı. Evde bulunan 5 devrimci katledildi. 2 çocuk ise, çıktığı iddia edilen çatışmadan yara almadan kurtulmayı başardı.

6 Mart 1993 tarihinde katledilen 5 devrimcinin anısına Kemal S. Çözüm'ün bir yazısına yer veriyoruz.

6 Mart 1993: Bedri, Gürcan, Menekşe, Asiye ve Rıfat’ın Anısına…

6 Mart 1993 Tarihinde İstanbul Kartal’da bir evden 5 ceset çıkarıldı.

Bedri, Gürcan, Menekşe, Asiye ve Rıfat…

Yıllarını, ömürlerini devrimci mücadeleye vermiş, yeri doldurulamaz 5 devrimci…

Delik deşik edilmişlerdi. Bedri, Rıfat ve Gürcan’da 6’şar kurşun deliği tespit edilirken, Menekşe’de 16, Asiye’de ise 18 kurşun deliği sayılıp tutanaklara geçirilmişti.

Joe Biden eski Amerika’nın izlerini taşıyan bir başkan olarak Beyaz Saray’a döndü. Amerikan kurumsal yapıların tercihleri doğrultusunda Çin ve Rusya’yı çevreleme siyaseti yine öncelik. Fakat Biden, Trump’tan farklı olarak ortakları hizaya sokmak gibi bir alt gündemle hareket edeceğini de gösteriyor.

Amerikan yönetimleri ardışık olarak ‘uyanan’ Çin ve (oyuna) ‘dönen’ Rusya’yı çevrelemeyi öncelik haline getirip Orta Doğu’daki masrafları kısma eğilimine girerken Türkiye ve Suudi Arabistan gibi bölgesel ortaklarının önünü açmıştı. Amerikan çıkarlarına uyumlu oldukları sürece ortakların rollerini büyütmeleri sorun değildi. Türkiye’ye biçilen ‘model ortaklık’ rolü yeni dizaynın bir parçasıydı. Türkiye bu rolün içeriğini kendi emperyal hevesleriyle doldurunca yön karmaşası ve uyumsuzluklar baş gösterdi.

Süreç Suudi Arabistan için biraz farklı işledi. Riyad hem Arap Baharı’nda Mısır gibi yerlerde iktidar değişimine destek vermesi hem de İran’la müzakereci bir sürece girmesinden dolayı Barack Obama yönetimine kızgındı. Çin, Hindistan ve Rusya ile ilişkilerdeki ivme “Alternatifsiz değiliz” demenin başka bir yoluydu. Yemen’e müdahale de Riyad’ın kendini ispat savaşıydı.

İspanya yüzde 16'lara gelen işsizlik oranına sahip bir ülke. Avrupa'da Covid-19 salgınından en fazla yara alan yerler listesinin ilk sıralarında yer alıyor. Tüm bunlar bölgesel olarak Katalonya kriziyle birleşse de ortaya tüm ülkeyi etkisi altına alan bir öfke çıkıyor. Rapçi Hasel'in tutuklanması, henüz emekli kralın yolsuzluktan kaçan firarı hazmedilmeden gerçekleşince olayın daha farklı gündemleri de içine alması zor olmuyor.

İspanya'da rapçi Pablo Hasel'in (fotoğrafta) monarşi karşıtı ve kraliyet ailesine yönelik ağır ifadeler içeren paylaşımları nedeniyle tutuklanmasının ardından Barselona, Madrid, Valensiya gibi ülkenin büyük şehirlerinde protesto gösterileri düzenleniyor. Tutukluluğun kesinleşmesinin ardından Lleida Üniversitesi'ne sığınan rapçiyi, burada öğrenciler savunurken polisin müdahalesi gelmişti. Hasel yakalanıp tutuklansa da üniversitedeki çatışmalar kısa sürede kampüsün dışına taşındı. Yaklaşık iki hafta önce yaşanan olaydan bu yana İspanya kentleri sokak gösterilerine ev sahipliği yapmaya devam ediyor.

Türkiye'de ise 'yandaş kanallar'da birileri, İspanya'nın Hasel'e yönelik tutumunu buradaki uygulamalara örnek göstermeye çalışıyor. Bambaşka bir ülkede bambaşka koşullarda gerçekleşen bir olay eğilip bükülerek okunmak istenildiği gibi okunuyor. Hal böyleyken önümüze konulan da bir 'haber' olmaktan çıkıp bir başlığın altının o anın ihtiyacına göre doldurulmasıyla sonuçlanıyor: “İspanya devleti kararlı, kendini üniversiteye kitleyen bu rapçiyi evine gönderdi”, “Zaten İspanya'da da sokağa çok kişi çıkmadı”, “Hani terörü övmek suç değildi”, “AİHM nerede” gibi yorumlarla kendilerince bir 'iki yüzlülük' ifşa ediliyor. Bir de kalkıp diyorlar ki: “Gelin İspanya'daki yasaları bire bir buraya uyarlayalım.”

1932’de Almanya Komünist Partisi’nin 6 milyon, Sosyal Demokrat Parti’nin ise 7,5 milyon oyu vardı. Bu iki parti Nazilere karşı birleşip önüne geçmek yerine kendi iç çelişkilerini öne çıkardı

Öncelikle süreci bütünlüklü tanımlayıp çöz

ümlemeli. Sürecin nereye evrildiğini bilmeli. Siyaset dilinin, yerini küfre, hakarete, yalana, kışkırtmaya, saptırmaya, hedef göstermeye, tehdit etmeye neden bıraktığı doğru kavranmalı.

Fikri olan saldırmaz.

Haklı olan hakaret etmez.

Topluma vadettiklerini yaşama geçiren iktidarlar toplumu germez, ayrıştırmaz, düşmanlaştırmaz, hukuku ayaklar altına almaz…

Öyleyse siyaset dili yerini kavgaya bırakmışsa, yönetenlerin fikri tükenmiş, toplum nezdinde meşruluğunu yitirmiş; toplumun yoksulluğuna, işsizliğine, can güvenliğine, adalet arayışına çare bulamamış demektir.

“Garê düştü, iş bitti” dedi.
Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan dedi. Lebâleb bir kongrede. Anaların acıları sağılırken; siyaset pek zifiri, katranımsı.
Düşen Garê ateşidir; 13 asker ve polisin baba ocağına.
Düşen izandır, insaftır, insanlıktır; pespaye bir siyaset uğruna.
Türk askeri operasyondan sonra tamamen çekildi. Garê, PKK’nin lojistik, eğitim ve sağlık üssü olarak orada duruyor. Düşen nedir? Bombardımanın yol açtığı hasar ve kayıplardan çıkarılabilecek sonuç bu mudur?
Kendisinin sorumlu olduğu başarısız bir operasyonun bedelini muhalefete ödettirmenin derdinde; 13 rehinenin tutulduğu o katmanlı mağaraları bir siyasal iklim olarak Türkiye’ye taşıyor.
Barış sürecinin gömülüp savaştan yana kararın verildiği 2015’ten beri tekrarlanan fecaatin siyasal getirisi daha ne kadar garantide bilmiyoruz fakat Garê’den çıkan 13 cesetle içerde ve dışarda kapıları zorlayabildiği kadar zorluyor.

Garê’deki işgal saldırısına ilişkin açıklama yapan HSM, “Nasıl ki 2008 Şubat'ında yaşadıkları Zap yenilgisi ordu vesayetinin yitirilmesinin başlangıcı olduysa, 2021 Şubatı'nda Garê’deki yenilgi de faşist rejim için sonun başlangıcı halini alacaktır” dedi.

HSM açıklamasında şu ayrıntılara yer verildi:

“10 Şubat günü sabaha karşı Garê alanına yönelik olarak gelişen sömürgeci Türk devlet güçlerinin saldırısı 4 gün sürerek 13 Şubat günü gece saatlerinde sona ermiştir. AKP-MHP-Ergenekon rejiminin gerçekleştirmiş olduğu bu saldırının ciddi bir takım siyasi ve askeri hedeflerinin bulunduğu açıktır. Biz burada gerçekleşen bu kapsamlı saldırının siyasi amaçlarının ne olduğu konusuna girmeyi gerekli görmüyoruz. Fakat bu saldırı askeri açıdan, kapsam ve içerik bakımından bazı yenilikleri barındırmaktadır.

İŞGAL SALDIRISI İMHA AMAÇLIDIR

Zor durumda bulunan faşist rejim daha çok yüksek teknolojiye dayalı bu operasyonla siyasi sonuçlar elde etmek istemiş, bu açıdan risk göze alarak saldırıyı planlamıştır. Garê alanının tümüne dönük 4 gün boyunca yoğun bir biçimde gelişen bombardıman eşliğinde, Türk ordusu hem alana yayılarak kalıcı bir biçimde yerleşmeyi hedeflemiş, hem de elimizde bulunan esirleri ele geçirmek istemiştir. Burada sağ ele geçirilemeyeceğini bile bile böyle bir operasyonel saldırıya yöneldikleri açıkça anlaşılmaktadır. Bu saldırının esirleri kurtarma amaçlı değil, imha amaçlı olduğu kesindir. Bununla birlikte ilk hamlede hedefledikleri yerleri planladığı şekilde tutabilmiş olsalardı, Garê alanının stratejik bir halkasına yerleşerek alanda kalıcı olmayı önüne koydukları açıktır. Esasen Tayyip Erdoğan ve Bahçeli, kendi rejimlerinin ömrünü uzatmak için sürekli bir biçimde kendilerini başarılı olarak göstermek istemekte olup, bu yönlü dizdikleri başarı hikayelerini gerçekmiş gibi yansıtmak için bu saldırı operasyonunu gerçekleştirmişlerdir. Bu nedenle bu saldırıyı kendileri açısından stratejik önemde görmüş, en üst düzeyde planlamış, düzenlemiş ve özel bir saldırı biçiminde örgütlemişlerdir. Bu saldırı operasyonu, söz konusu alan üzerinde hakimiyeti bulunan güçlerin de bilgisi ve belli düzeyde desteği temelinde planlanmış ve mutlak sonuca ulaşmayı hedeflemiştir.

Ne var ki feci bir sonuç ya da başarısızlık da iç siyasette yakıta dönüşebiliyor. “Bugün milat olmalı, HDP kapatılmalı” koduyla hızla devreye sokulan kampanyanın niyeti süregiden siyasi soykırımı tamamlamak, muhalefet adına ne varsa hepsini felç etmek ve Cumhur İttifakı’na karşı olası ortaklığın zeminini tekraren dinamitlemek.

8 Şubat'ta Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan müjde vaat etti; "Çarşamba günü Millete Sesleniş konuşmamı özellikle izlemenizi tavsiye ediyorum. Sizlere birçok güzellikleri takdim edeceğim" dedi.
10 Şubat müjde günüydü. Saat 02.55'te 41 uçakla Gare Dağı'na yönelik Pençe Kartal-2 Harekâtı başlatıldı. İki saat sonra helikopterlerle hava indirmesiyle kara harekâtı başladı.
Hava indirmesinden çıkartılan ilk sonuç; PKK’nin elindeki asker, polis ve istihbaratçıların kurtarılması ya da burada üslendiği söylenen PKK liderlerinden Duran Kalkan ile bölgeye geçtiği düşünülen Murat Karayılan’ın yakalanması planıydı. Çift başlı bir hedef. Müjde bu olacaktı. Siyaseten müthiş değerli! Zor zamanda iktidarı kurtaracak altın vuruş! Fakat Erdoğan çarşamba ulusa seslenmedi! Bunun yerine toprağa düşen canların haberleri geldi.