Şili, Ekvador ve Kolombiya’da ortaya çıkan isyan ekonomik büyümenin büyük pastasını yiyen ama aynı zamanda olanca az vergi ödeyen, sağlık, eğitim ve emeklilik maaşlarını da piyasanın acımasız mantığına bırakan bir azınlığa karşı isyandır

Ekvador, Şili, Bolivya ve Kolombiya. Sokaklarda bozuk düzene karşı haftalar boyunca süren protestolar yaşanıyor. Yoğun bir şekilde kullanılan gaz bombaları çevre kirliliğine karışarak havayı solunamaz hale getirdi. Her protesto özel bir nedene sahip ancak her biri benzer şekillerde ifade ediliyor. Genç erkek ve kadınlar protestolarda öncü rolü oynuyor. Korkularını yitirmiş bir şekilde daha büyük bir şey için mücadele ediyorlar. Dijital ağlar onları bir şekilde “güçlendiriyor” ve harekete geçiriyor. Bu yüzden liderlere ihtiyaç duymuyorlar. Ancak polis baskısı çok şiddetli şekilde yaşanıyor. Tam teçhizatlı olarak donatılmış baskı ve şiddet aygıtları giderek çoğalıyor. Gaz bombalarıyla kör edilen gözler, kırılan kafatasları, boğulan akciğerler, polis şiddetiyle parçalanarak şekil değiştiren yüzler. Ve bunlar yetmediğinde gerçek mermiler.

Neoliberalizmin defalarca deneyip başaramadığı, serveti toplumun en yoksul kesimlerine yeniden dağıtma işini yerli-sosyalist proje başardı

Evo Morales’e karşı darbe benim gibi yerliler için ne anlama geliyor? – Nick Estes

Evo Morales, Bolivya’nın ilk yerli başkanı olmaktan daha öte bir anlam taşıyor; o bizim de başkanımız. Mütevazı bir Aymara koka çiftçisinin 2006 yılında ülkenin en üst makamına kadar yükselmesi, yerli halkın tarihe yol gösterme zamanının geldiğine işaret ediyordu. Kendisini iktidara taşıyan toplumsal hareketler içerisinde sosyalizmin yerli vizyonları ve Pachamama (Andların Toprak Anası) değerleri ortaya çıktı. Evo, yarıkürede yerlilerin beş yüzyıllık mahrumiyetini ve mücadelesini temsil ediyor.

Evo’ya karşı darbe, bu yüzden yerli halka karşı bir darbedir.

Evo’yu devlet karşıtı soldan ve sağdan eleştirenler, başarısızlıklarını vurgulamakta zaman kaybetmediler. Oysa bu son şiddetli tepkiyi kışkırtan şey, kazandığı zaferlerdi.

Musul ve Rakka’nın 2017'deki uzun kuşatmaların ardından düşmesiyle IŞİD’in kesin askeri yenilgisi de yaşandı. Bağdadi nadiren de olsa ilham verici konuşmalar kayıt altına almaya devam etti. Bu konuşmalar, Manchester’dan Colombo’ya kadar sivil hedeflere yönelik terör saldırılarının yapılmasını teşvik etse de halifeliğin çöküşü karşısında hiçbir çözüm sunmuyordu

Bağdadi, halifeliğinin çöküşü karşısında çaresizdi – Patrick Cockburn

Kendi kendini İslam Devleti’nin halifesi ilan eden IŞİD’in lideri Ebu Bekir el-Bağdadi’nin ölümü, 2010’dan beri yönettiği vahşi cihatçı hareketin sonunu getirmese de ciddi bir darbe oldu.

Neoliberalizmin defalarca deneyip başaramadığı, serveti toplumun en yoksul kesimlerine yeniden dağıtma işini yerli-sosyalist proje başardı

Evo Morales’e karşı darbe benim gibi yerliler için ne anlama geliyor? – Nick Estes

Evo Morales, Bolivya’nın ilk yerli başkanı olmaktan daha öte bir anlam taşıyor; o bizim de başkanımız. Mütevazı bir Aymara koka çiftçisinin 2006 yılında ülkenin en üst makamına kadar yükselmesi, yerli halkın tarihe yol gösterme zamanının geldiğine işaret ediyordu. Kendisini iktidara taşıyan toplumsal hareketler içerisinde sosyalizmin yerli vizyonları ve Pachamama (Andların Toprak Anası) değerleri ortaya çıktı. Evo, yarıkürede yerlilerin beş yüzyıllık mahrumiyetini ve mücadelesini temsil ediyor.

Evo’ya karşı darbe, bu yüzden yerli halka karşı bir darbedir.

Evo’yu devlet karşıtı soldan ve sağdan eleştirenler, başarısızlıklarını vurgulamakta zaman kaybetmediler. Oysa bu son şiddetli tepkiyi kışkırtan şey, kazandığı zaferlerdi.

Güneydoğu Meksika dağlarından Zapatista Kadınları

“Kız kardeşler, yoldaşlar” diye başlayan mektupta; “Söylemek ya da sizi haberdar etmek istediğimiz şey biraz üzücü. Çünkü bu Mart 2019’da, Zapatista topraklarımızda,İkinci Uluslararası Mücadele Eden Kadınlar Buluşması’nı yapamayacağız. Yeni hükümetlerin daha önce açıkça yapacaklarını söylediği büyük kapitalistlerin mega projeleri ortaya çıktı. Maya Treni’nden, Tehuantepec Kanalı planından, ahşap ve meyve ürünleri için ağaç dikiminden bahsettiler. Ayrıca madencilik şirketlerinin ve büyük gıda şirketlerinin de topraklara gireceğini söylediler. Topraklarımızı metaya dönüştürerek biz yerli halkları yok etme girişiminde bir tarım planı da var. Carlos Salinas de Gortari’nin başarıyla tamamlayamadığı şeyi tamamlamak istiyorlar çünkü biz, onu isyanımızla durdurduk.”

İspanyol Makileri, adlarını sert yapılı ve her türlü iklime dayanıklı bir Akdeniz bitki türü olan makilerden almaktaydı. Bu ismi almalarının sebebiyse, yıllar boyunca bu bitkilerle kaplı İspanya dağlarında ve kentlerinde verdikleri uzun soluklu gerilla mücadelesinin direngen ve sert niteliğiydi. Binlerce gerilla, yıllar boyunca hem İspanya hem de Fransa’daki faşist hükümetlerle mücadele ettiler; sonunda Fransız halkını faşizmden kurtarsalar da İspanya diktatörü Franco’nun gördüğü uluslararası destek ve diktatörlüğün gerçekleştirdiği katliam ve hileler, makilerin zafere ulaşmasını engelledi.

Küba’da ‘komünist bir toplum yolunda ilerleme’ hedefi anayasa taslağına yeniden girdi. Devlet televizyonunun haberine göre, anayasa taslağının ilk versiyonundan çıkarılan bu hedef halkla yapılan istişareler sonrasında metne yeniden eklendi.

Bu yılın başlarında, Doğu Almanya’da bulunan Chemnitz kentinde gerçekleşen ırkçı gösterilerle ilgili medyada yer alan haberler, aslında buzdağının yalnızca ucunu gösteriyordu: Yüzeyin altında saklanan şeylerse gizliliğini sürdürüyor.

Bir kimya öğrencisiyim ve Chemnitz’den pek uzak olmayan Saksonya’da yaşayan antifaşist (faşizm karşıtı) bir aktivistim. Uzun zamandır Almanya’daki aşırı sağın boyutlarını küçümsüyordum. Birkaç yıl önce bu bölgeye taşınana dek Saksonya’yı tanımıyordum ve kendimi antifaşist olarak görüyordum. Daha önce hiç “gerçek” Nazilerle ya da şiddet taraftarı ırkçılarla karşılaşmamıştım.

Devamını Oku

Yazdır e-Posta

Devamını Oku

Yazdır e-Posta